^{مصاحبه با مهری مهرنیا در آسایشگاه سالمندان}

^{مهری مهرنیا می‌گوید: «هیچ‌کس سراغمون نمی‌یاد و نمی‌پرسند زنده‌ایم یا مرده‌.»}

^{او از خانواده‌اش، همسر و فرزندانش که درگذشته‌اند، یاد می‌کند و تنها از برادرزاده‌ای که او به هم به دنبال زندگی ‌خودش است، نام برد.}

^{این بازیگر پیشکسوت از خانه‌اش هم یاد می‌کند: «هیچ‌جا خونه‌ی خود آدم نمی‌شه؛ اما به من گفتن برای خرج مریضی، اونو فروختن.»}

^{مهرنیا گلایه‌مند است از این‌که هیچ یک از بازیگران و مسؤولین سراغی از او نمی‌گیرند و ادامه می‌دهد: تا سر پایی و می‌توانی کاری انجام بدهی، همه مریدت هستند و همه تو را می‌خواهند، اما وقتی از دست و پا افتادی، دیگر هیچ‌کس نگاهت هم نمی‌کند.}

^{وی که سابقه بازی در بیش از 60 فیلم و گرفتن سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم برای بازی در فیلم «تنوره دیو» از چهارمین جشنواره فیلم فجر را دارد، می‌گوید: خیلی وقت‌ها دلم تنگ شده کارهایم را ببینم و یا حتی کارهای دیگران را؛ اما نمی‌شود و حتی آخرین فیلم خودم «ازدواج به سبک ایرانی» را هم فقط اوایلش را دیدم.}

^{او ادامه می‌دهد: ‌وقتی الان کسی نیست که حالم را بپرسد، چرا باید از گذشته‌ام راضی باشم؟!}

^{مهرنیا در ادامه سخنانش از پرسنل آسایشگاه و همچنین نوجوانی به نام "سامان" به‌خاطر رسیدگی به او تشکر می‌کند.}

^{به گزارش ایسنا، آبان ماه سال 85 بود که گروه تئاتر نمایش «دنیای زنها»، جشن تولد 90سالگی او را گرفتند. اما می‌گوید: در شناسنامه 1306 خورده است؛ اما کمتر هستم. وقتی بچه بودم، می‌خواستند عقدم کنند و من قبول نمی‌کردم. مرا به دفتر ثبت اسناد بردند و سنم را زیاد کردند.}

^{مهرنیا گله‌مند است از بازیگری که از مسؤولان آسایشگاه خواسته تا مراجعه‌کننده‌ها برای دیدار او نامه‌ داشته باشد و تاکید می‌کند: کدامتان سراغ ما آمدید، که حالا دستور هم می‌دهید؟!}

^{از جمله آثار مهری مهرنیا می‌توان به «خشت و آینه»، «آرامش در حضور دیگران»، «شازده احتجاب»، «هیولای درون»، «اتوبوس»، «دزد و نویسنده»، «جهیزیه برای رباب»، «خارج از محدوده»، «تنوره دیو»، «مسافران مهتاب»، «روز باشکوه»، «زمان از دست رفته»، «دمرل»، «روسری آبی»، «کلاه قرمزی و پسر خاله» و «ازدواج به سبک ایرانی» اشاره کرد.}

گفت و گو با حمیرا ریاضی
[عناوین آرشیوشده]